Het begon als een grapje, maar groeide uit tot een hype. Tenminste, voor ons dorpelingen in Amsterdam.

Want het viel ons vijven meteen op. We liepen over de Kalverstraat, maar niemand begroette elkaar. Nors liep iedereen aan elkaar voorbij. Zonder een glimlach, zonder een blik van goedkeuring. Blikken van afkeuring kregen wij echter wel, zeker toen we iedereen begonnen te begroeten. ‘Hallo, hoi, hoe is het met u?’

Sommigen zeiden niks terug, anderen keken verschrikt of boos naar  ons. Ik moest terugdenken aan die komische Australische film met Crocodile Dundee in New York uit, ik geloof, 1986. Met in de hoofdrollen Paul Hogan die de Australische plattelandsman Michael J. ‘Crocodile’ Dundee speelt en Linda Kozlowski in de rol van de charmante journaliste Sue Charlton. Ze zijn verliefd en hebben Australië verruild voor ‘Big City’ New York.

De stoere krokodillenman weet niet wat ie ziet en meemaakt. Wij ook niet in Amsterdam. Terwijl wij netjes voor het rode voetgangersstoplicht stonden te wachten op het groene signaal, stiefelden ‘ze’ ons links en rechts voorbij. Ze zeiden nog net niet ‘loop door!’, maar zo keken ze wel. En ondertussen wurmden de automobilisten en fietsers zich tussen de menigte door. Ongelofelijk is het dat niet meer mensen gewond raken door het gehaast en het negeren van de regels. Ik zou best een paar dagen boetes willen uitdelen op zo’n oversteekplek, dat zou een goudmijntje zijn. Alhoewel, de kans op een blauw oog is in dat geval vrij groot.

‘Hoi, hallo, begroet elkaar’: het zou de start van een vriendelijke na-coronase publiekscampagne kunnen zijn. Om een begin te maken met het liever en socialer maken van onze maatschappij. Begroet elkaar, heb aandacht voor elkaar, praat met en heb respect voor elkaar en elkaars zaken en meningen. En lach en maak tijd voor elkaar. Iets minder gehaast leven mag wel, toch? Het is een klein ‘gebaar’, met (waarschijnlijk) een (klein of groot) positief effect.

En in dat geval, als we leven in een totaal vriendelijke wereld, hoeven we de legendarische zin ‘That is not a knife, this is a knife’ van Crocodile Dundee, die, terwijl hij wordt overvallen door een straatrover met een soort van aardappelmesje in een van zijn knuisten, zijn mega-Australische oerwoudkapmes laat zien, gelukkig ook niet te gebruiken.

‘Hoi, hallo, begroet’ elkaar. En het begin naar een nieuwe wereld is gemaakt. Ja, ik ijl, ik droom. Ik ben net een beetje uit mijn positieve coronahoudgreep aan het komen. Maar één ding is zeker: leven zonder dromen is als een tuin zonder bloemen. Zonder dromen geen toekomst.

Ron

Foto: Ook de zwanen (of zijn het ganzen) in de Maas in Vierlingsbeek lijken al mee te doen aan de campagne ‘Hoi, hallo, begroet elkaar’. Ze zijn de rust zelve.